Έρωτες με λέξεις καμωμένοι.
Λέξεις με έρωτα βαμμένες.
Μέχρι που έγιναν ένα και άφησαν το σημάδι τους
στα χρόνια που πέρασαν.
Έρωτες Αθάνατοι
που στην ιστορία έχουν ξαπλώσει…
https://www.pigi.gr/product/erotes-sta-chronia-tis-logotechnias/
Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2022
Παρασκευή 21 Μαΐου 2021
4.48 ΨΥΧΩΣΗ - SARAH KANE
(Από τον πρόλογο του βιβλίου) ... Στις 18 Οκτωβρίου 2005, και έχοντας συμπληρωθεί έξι χρόνια από το θάνατό της, η εφημερίδα Guardian δημοσίευσε στη στήλη «Διορθώσεις και Διευκρινίσεις» ένα απολογητικό κείμενο με το οποίο ζητούσε συγγνώμη από την οικογένεια και τον στενό φιλικό περίγυρο της Kane για τον πόνο που τους είχε προκαλέσει. Επίσης, προέτρεπε τους αναγνώστες να σκύψουν ξανά και προσεκτικά επάνω στο έργο της, αφαιρώντας από το μυαλό τους το μύθο που δημιουργεί μια αυτοκτονία.
«Άντε και γαμήσου Θεέ που με έκανες να αγαπήσω
έναν άνθρωπο που δεν υπάρχει»
Στα χέρια σας κρατάτε ένα συγκλονιστικό έργο με το οποίο η Κane προσπαθεί –με το δικό της, μοναδικό, τρόπο– να εξηγήσει γιατί δεν θέλει να ζει άλλο.
Ένα καθαρά απεγνωσμένο αλλά λαμπρό μυαλό που πνιγόταν μέσα σε μια τραυματισμένη ψυχή. Το σώμα της δεν ήταν πουθενά. Το νούμερο 4.48 ήταν η ώρα που προσδιόριζε την αυτοκτονία της.
Αν και η γραφή της δεν μπορεί επ’ουδενί να χαρακτηριστεί ρομαντική, με την αυτοκτονία της δημιουργήθηκε ένα ρομαντικός μύθος γύρω από το όνομά της και συμπεριελήφθη μέσα στη λίστα των «Kαταραμένων» της λογοτεχνίας.
H Σάρα Κέιν γεννήθηκε 3 Φεβρουαρίου του 1971 στην Αγγλία.
Βασική εκπρόσωπος του βρετανικού θεατρικού κινήματος «In-Yer-Face-Theatre».
Το «4.48 Ψύχωση» ήταν το τελευταίο της θεατρικό έργο το οποίο ανέβηκε για πρώτη φορά στο Royal Court Upstairs το 2000.
Άλλα έργα της είναι τα : Blasted, Phaedra’s Love, Skin, Cleansed, Crave.
Aυτοκτόνησε 20 Φεβρουαρίου του 1999, σε ηλικία μόλις 28 ετών.
ΣΕΙΡΑ: ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ (αρ. σειράς 248)
Τίτλος: 4.48 ΨΥΧΩΣΗ
Συγγραφέας: Σάρα Κέιν
Μετάφραση: Νίκη Ταγκάλου
Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2020
30 ΗΜΕΡΕΣ
Μέσα στο σπίτι κάνει κρύο.
Μέσα στο σπίτι κατοικεί ο θάνατος.
Είμαι σίγουρη τώρα πια και κάθε φορά που ανοίγω το παράθυρομπαίνει με λύσσα μέσα η ζωή και τους βλέπω να μαλώνουν!
Πέφτουν στο πάτωμα και προσπαθεί ο ένας να πνίξει τον άλλον
και εγώ κάθομαι σε μια πολυθρόνα,
ατάραχη σαν να βλέπω κάποια θεατρική παράσταση.
Tο θέατρο του παραλόγου, μέχρι που κουράζομαι, πάω στο κρεβάτι,
κλείνω τα μάτια μου και σε περιμένω.
κλείνω τα μάτια μου και σε περιμένω.
Αυτοί συνεχίζουν σαν μαριονέτες να παλεύουν.
Ποιος τους δίνει όμως σημασία;
Άλλωστε το καλό και το κακό της ζωής μου, είμαι εγώ…
Και εσύ… Δεν ξέρω τι είσαι εσύ…
Δεν έχω καταφέρει να μάθω.
Νίκη Ταγκάλου
Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2020
ΕΡΩΤΕΣ ΕΝ ΤΑΦΩ VI
Κάτω από κάθε ουρανό ένας φόνος εκ προμελέτης.
Σαν τέρας προσπαθείς να βιάσεις την ψυχή που δε γνωρίζεις ότι αγνοείται.
Δαγκώνεις τη σάρκα που έχει μετατραπεί σε λάστιχο.
Ακινητοποιείς τη λεκάνη που είναι ναρκωμένη.
Εισβάλλεις στον πύργο αλλά η φύλαξη ανύπαρκτη.
Οι φύλακες έχουν απανθρακωθεί.
Προσπαθείς να σκορπίσεις υγρασία αλλά αυτή μου φθάνει στο λαιμό
και με πνίγει και ανάσα δεν μπορώ να πάρω.
Ένα δάκρυ κυλάει.
Μου κλείνεις τα μάτια και τη μύτη.
Σωριάζομαι κάτω.
Με ποδοπατάς.
Το κάστρο έγινε δικό σου.
Βασίλισσα δεν υπήρχε.
Νόμιζες… Αλλά ήταν αυταπάτη.
Νίκη Ταγκάλου
Τρίτη 25 Αυγούστου 2020
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Φωτο : Νίκος Νικόπουλος
Μωρό
Παιδί
Κορίτσι
Έφηβη
Γυναίκα
Μάνα
Σε λίγο γιαγιά…
Ένας κύκλος και εγώ στη μέση προσπαθώ να ισορροπήσω.
Προσπαθώ να βρω ποιο νικά.
Ποιο είναι πρώτο και ποιο τελευταίο.
Ποιο θα με κρατήσει ζωντανή. Πολλοί οι ρόλοι και εγώ μονάχα μία.
Κι έμαθα πως οι ώρες είναι μικρές κυρίες που μετρούν τα λεπτά όπως τις βολεύει,
που ενίοτε φέρνουν δώρα αλλά και συμφορές.
Άλλοτε τις προσπερνώ κι άλλοτε τις κοιτώ κατάματα.
Άλλοτε χαμογελώ κι άλλοτε δακρύζω.
Ποτέ δεν επιστρέφουν και ποτέ δε χαρίζονται.
Σωπαίνουν μόνο.
Σωπαίνουν και περπατούν.
Ζωγραφίζουν το μέλλον και φυλάνε το παρελθόν.
Μέσα από τα μάτια μου σπάνε τα ρολόγια.
Μέσα από την ψυχή μου χάνεται ο χρόνος.
Λεπτοδείκτες ξυράφια.
Νίκη Ταγκάλου
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Φωτο : Nίκος Νικόπουλος
Και ετοιμάζομαι…
Και με ετοιμάζουν…
Φορώ πέπλα που μοιάζουν με δίχτυα.
Μαγεμένα που στην αρχή μοιάζουν με λουλούδια.
Συμφωνώ να γίνω ένας υπεράνθρωπος λέγοντας πως θα καταφέρω τα πάντα με επιτυχία.
Λέγοντας πως θα γίνω η καλύτερη νοικοκυρά και η καλύτερη μάνα δίχως να ξέρω τον τρόπο.
Λέω δέχομαι και συμφωνώ να αφήσω πίσω μου ένα μικρό παιδί
που ξαφνικά περπατάει πάνω σε τακούνια και από αγρούς μυρίζει αρώματα.
Λέω δέχομαι και κάθε βράδυ μεγαλώνω απότομα ένα χρόνο
αφήνοντας το αρσενικό να εισβάλει στην πύλη. Φύλακες δεν υπάρχουν πια,
τους κρέμασαν σε ένα χαλκά που μου έβαλαν στο δάχτυλο.
Και μέρα με τη μέρα, ο χαλκάς σφίγγει με περισσότερες έννοιες, με μεγαλύτερα προβλήματα.
Με παιδιά που παίρνουν τη θέση μου.
Εγώ ξαφνικά ο ενήλικας και αυτά τα ανήλικα.
Οι δικές μου κούκλες μεγάλωσαν πια, δεν κατοικούν μαζί μου.
Κάπου σε κάποιο σπίτι κρατούν κι αυτές κατσαρολικά,
φορούν μια ποδιά και κλαίνε γιατί ξέχασαν τι σημαίνει να είσαι παιδί
Νίκη Ταγκάλου
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Φωτο : Nίκος Νικόπουλος
Κι έμαθα πως είναι να χαμογελάς πεθαίνοντας.
Ενώ έμπαινα μέσα σε τρένα που σφύριζαν πένθιμα
ή σε βάρκες σιντριβάνια ξαπλώνοντας σε στρώμα από νερό.
Και πνιγόμουν με μάτια ανοιχτά βλέποντας τη μάνα μου δίπλα
να μου γνέφει καθησυχαστικά σαν να μου λέει
“μη φοβάσαι”.
Τριγύρω μου άκουγα ψίθυρους,
έβλεπα αγκαλιές και τα μαλλιά χόρευαν στο βυθό
σαν κουρασμένες μπαλαρίνες.
Φυσαλίδες έβγαιναν από στόματα μισοπεθαμένα
που τραβούσαν έξω από τα σώματα ψυχές.
Κοίταξα για τελευταία φορά,
το σκοτεινό και ψυχρό τοπίο είχε γίνει κάμπος ολάνθιστος
και καταπράσινος γεμάτος πρόσωπα
με κατακόκκινα μάγουλα και λαμπερά μάτια.
Νίκη Ταγκάλου
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ "Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 14/12/2019
Μια ακόμη παρουσίαση τελείωσε και μας άφησε πολύ όμορφες και γλυκές αναμνήσεις!!!
14 Δεκεμβρίου στο μαγαζί Ombrela Thessaloniki #H_ΓΥΝΑΙΚΑ_ΤΟΥ_ΚΟΣΜΟΥ συστήθηκε και στους Θεσσαλονικείς!!
Μια αίθουσα που πραγματικά ξεχείλιζε αγάπη και ζεστασιά, κάτι που το νιώθω κάθε φορά που κάνω παρουσίαση στην όμορφη Θεσσαλονίκη!
Είχαμε - και πάλι την ευτυχία - να έχουμε μαζί μας υπέροχες γυναίκες να παρουσιάσουν το βιβλίο!!
Τις δημοσιογράφους Ευγενία Γήτα και Maria Stylou
Την γνωστή σε όλους μας ηθοποιό Sofia Pavlidou - Σοφία Παυλίδου, η οποία υποστήριξε την #ΓΥΝΑΙΚΑ_ΤΟΥ_ΚΟΣΜΟΥ και στην παρουσίαση του Πειραιά!
Eπίσης πολλά ευχαριστώ στην υπέροχη Ολυμπιονίκη και Αντιπεριφερειάρχη Μ.Ε. Θεσσαλονίκης Voula Patoulidou για τον τόσο θερμό και ανθρώπινο χαιρετισμό της!!
Την θεατρική ομάδα για την δραματοποίηση των στίχων Άντζυ Παπασταθοπούλου - Ελίνα Αντωνίου - Χαρά Λαμπή - Άννα Παρασίδου και τη μικρή μας Κωνσταντίνα Τσούνη για την υπέροχη απαγγελία της!!!
Ευδοκία Παυλίδου, η γυναίκα πίσω από όλες τις εκδηλώσεις -και όχι μόνο- του βιβλίου!! Ευδοκία πολύ σε αγαπώ, το ξέρεις!!
Και τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τόσο πολύ, όλους όσους συνάντησα εκείνο το βράδυ!! Πολλούς φίλους, πολλούς ομότεχνους!! Πάντα οι παρουσιάσεις στην συμπρωτεύουσα είναι γιορτές!!
Δεν σας ευχαριστώ απλά, σας αγαπώ!!
ΥΓ. Και να μην ξεχνάμε!! Με την αγορά κάθε βιβλίου #Η_ΓΥΝΑΙΚΑ_ΤΟΥ_ΚΟΣΜΟΥ βοηθάμε τον Ξενώνα Φιλοξενίας Κακοποιημένων Γυναικών του Δήμου Πειραιά.
Μπορείς και εσύ να βοηθήσεις!!
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ "Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" ΑΘΗΝΑ 23/11/2019
“H Γυναίκα Του Κόσμου” παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Σάββατο 23 Νοεμβρίου στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά.
Μια εξαιρετική βραδιά, με απρόσμενα πάρα πολύ κόσμο, που οφείλεται σε πολλούς ανθρώπους!
Καταρχάς ευχαριστώ τις Εκδόσεις Grotesque του Ομίλου ΕΛΚΥΣΤΗΣ, τον Εκδότη Αχιλλέα Τριαντόγλου αλλά και την Υπεύθυνη Εκδόσεων και Πρόεδρο του Σωματείου “Το ράφι της Αγάπης” Εύα Παυλίδου. Το βιβλίο μου έγινε βιβλίο τους και αυτό φάνηκε και στην όλη συνεργασία αλλά και στο αποτέλεσμα.
Ευχαριστώ :
• Τον φωτογράφο του βιβλίου Νίκο Νικόπουλο για τις φωτογραφίες αλλά και τις γυναίκες που φωτογραφήθηκαν.
• Τον Δήμο Πειραιά. Το βιβλίο τελεί υπό την Αιγίδα του Δήμου και ευχαριστώ ιδιαιτέρως τον Δήμαρχο κ. Γιάννη Μώραλη αλλά και όλους τους συνεργάτες του.
• Τον Αντιδήμαρχο Ανάπτυξης και Προγραμματισμού κ. Δημήτρη Καρύδη.
• Τον ψυχολόγο του Ξενώνα Κακοποιημένων Γυναικών του Δήμου κ. Αθανάσιο Παπαδόπουλο.
• Tις υπέροχες γυναίκες που είχα δίπλα μου στην παρουσίαση για την συμπαράστασή τους
Την Δημοσιογράφο AΡΙΑ ΑΓΑΤΣΑ
Τη Συγγραφέα ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ
Την Ηθοποιό ΣΟΦΙΑ ΠΑΥΛΙΔΟΥ
• Την Σύμβουλο Επικοινωνίας ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΤΡΗ
• Την Δημοσιογράφο ΣΟΦΗ ΑΥΓΟΥΣΤΑΤΟΥ
• Το στολίδι του Πειραιά μας, την Πινακοθήκη για την φιλοξενία.
• Το Passi D’arte για την διαφήμιση και προώθηση του βιβλίου που ομολογουμένως ήταν πέραν του δέοντος ικανοποιητική.
• Το Bookia για την συνεργασία
• Όλους τους Χορηγούς επικοινωνίας του βιβλίου.
• Το Τυπογραφείο ΔΑΝΙΗΛ για το προωθητικό υλικό.
Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τον τόσο κόσμο που έδωσε το παρόν.
Εισέπραξα τόση αγάπη εκείνο το βράδυ που εύχομαι να μπορέσω, μέσω αυτού του έργου, να την μεταδώσω στις γυναίκες που την έχουν ανάγκη.
Σας ευχαριστώ όλους πολύ!
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ "ΕΡΩΤΕΣ ΕΝ ΤΑΦΩ" AΘΗΝΑ 19/5/2018
“Και σταμάτησες να μιλάς και ξεκίνησα να γράφω…”
Ευχαριστώ…
Τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή, 5ο βιβλίο μαζί!
Την δημοσιογράφο και εκπρόσωπο της Πηγής Eλισσάβετ Κυρίτση, για όλη τη βοήθειά της στη διοργάνωση της παρουσίασης.
Τον Ηλία Παπακωνσταντίνου, Συγγραφέα/Ποιητή και Αντιπρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών για την υποστήριξή του και τα υπέροχα λόγια του.
Τις ηθοποιούς Kατερίνα Γκατζόγια και Tίνα Κάνδυλα που η θεατρική τους ερμηνεία ήταν τόσο σπαρακτική που μας καθήλωσε όλους!
Τον φωτογράφο Nίκο Νικόπουλο για την συμβολή του στην δημιουργία του βιβλίου αλλά και τις φωτογραφική κάλυψη της παρουσίασης και τον αγαπημένο φίλο Kωνσταντίνο Τσιγκαρά για την τεχνική υποστήριξη.
Τον πολυχώρο Cafe - Πολυχώρος " Αίτιον " και τον Στάθη Μπαρνασά καθώς και όλους τους παρευρισκομένους για την αγάπη τους και την υποστήριξή τους!
Τετάρτη 29 Ιουλίου 2020
" Η Γυναίκα Του Κόσμου "
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Grotesque του Ομίλου ΕΛΚΥΣΤΗΣ και τελεί υπό την Αιγίδα του Δήμου Πειραιά.
Μέρος των εσόδων διατίθενται στον Ξενώνα Κακοποιημένων Γυναικών του Δήμου.
Διεθνές Βραβείο Ποίησης 2019 από την International Art Academy.
Φωτογραφίες : Nίκος Νικόπουλος
Τρίτη 27 Μαρτίου 2018
" Έρωτες Εν Τάφω "
Για τους έρωτες που πέθαναν πριν ζήσουν.
Για εκείνους που δεν επιβίωσαν
ακόμα κι αν τους προκαλέσαμε…
Πέμπτη 11 Μαΐου 2017
" O Κύκλος Των Καταραμένων Ποιητών "
Τελικά, καταραμένοι ή ευλογημένοι;
Ένας κύκλος που καταφέρνει να μένει ζωντανός στο πέρασμα του χρόνου.
Ένας κύκλος γεμάτος στίχους, συναίσθημα, πόνο και μορφές που ποτέ δεν γερνάνε…
Ένας κύκλος που καταφέρνει να μένει ζωντανός στο πέρασμα του χρόνου.
Ένας κύκλος γεμάτος στίχους, συναίσθημα, πόνο και μορφές που ποτέ δεν γερνάνε…
Σκοτεινοί άνθρωποι με λαμπρό όμως έργο, Baudelaire, Verlaine, Rimbaud, Artaud, Λαπαθιώτης, Καρυωτάκης, Πολυδούρη. Μορφές της λογοτεχνίας που αποθεώθηκαν μετά θάνατον αφού οι ίδιοι –τις περισσότερες φορές- έγραφαν το σενάριο της ζωής τους με την ίδια καλλιτεχνική μαεστρία που έγραφαν τα ποιήματά τους. Θεμελίωσαν με ένα διεισδυτικό και τολμηρό τρόπο την ποίηση, η οποία, πλέον δεν φοβόταν να ακροβατεί μεταξύ κολάσεως και παραδείσου.
Η ανθολογία αυτή αποτελεί ένα μικρό μέρος του πλούτου αυτών των ποιητών που σημάδεψαν και κατεύθυναν πολύ μεγάλο μέρος νεοτέρων, που δεν φοβήθηκαν τις λέξεις αλλά ούτε και τον θάνατο, αφού επέλεξαν να τον κάνουν σύμμαχό τους για να περάσουν στην αιωνιότητα…
Αυτό που κρατάς στα χέρια σου δεν είναι απλά ένα βιβλίο, είναι κάποιες απόκοσμες φωνές που μόλις φτάσουν στα αυτιά σου δεν μπορείς παρά να τις ερωτευτείς...
Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017
ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ
Eγώ κάθε βράδυ θα με καταστρέφω κομμάτι-κομμάτι.
Θα με πετάω στα σκυλιά έξω από την πόρτα μου.Θα κοιμάμαι σε διαφορετικά κρεβάτια, θα με αγγίζουν διαφορετικά χέρια.
Όμως από μέσα μου θα ξεριζώσω αυτόν τον έναν.
Αυτόν που βίαια με σκότωσε την ίδια ώρα που μου έλεγε “σε αγαπώ”.
Eγώ κάθε βράδυ θα κρεμάω το κεφάλι μου και σε διαφορετικό σκοινί,για να διαλύεται το μυαλό μου που θυμάται.Θα ξερνάω κάθε βράδυ τους βρώμικους έρωτες που δεν υπόσχονται τίποτα.Θα δίνω τα χείλη μου σε αόρατα στόματα.
Όμως αυτός θα πεθάνει, όπως πέθανα εγώ.
Αυτός θα εξατμιστεί όπως νερό έγινα εγώ.
Στο υπόσχομαι…
Όπως κάποτε σου υποσχέθηκα ότι θα σε αγαπώ για πάντα.
Στο υπόσχομαι…
Θα σε ξεριζώσω όπως τις ρίζες μου έκοψες εσύ.
Eίναι εύκολο ξέρεις …
Δεν νιώθω πια τίποτα.
Δεν νιώθω θάνατο, δεν νιώθω χαρά, δεν νιώθω έρωτα.
Κάθε βράδυ, θα ουρλιάζω σαν λύκος και θα κόβω την σάρκα μου.
Δεν νιώθω τίποτα…
Tα στήθη μου κομμένα, αιμορραγούν. Ακρωτηριασμένη.
Δεν νιώθω τίποτα...
Και όλα τώρα πια, αθόρυβα, σαν την ψυχή μου που κοιμήθηκε.
Κάθε βράδυ θα είμαι μια άλλη και κάθε πρωί θα μπαίνω στο χώμα που μου έστρωσες.
To κερί που άναβα κάθε βράδυ έσβησε, αυτό που με επισκεπτόταν κάθε νύχτα, έφυγε. Ο θόρυβος έπαψε.
Τα κλειδιά πίσω από την πόρτα, έπεσαν κάτω και σιώπησαν.
Τα κλειδιά πίσω από την πόρτα, έπεσαν κάτω και σιώπησαν.
Oι εφιάλτες με αγάπησαν. Δεν θέλω να κοιμάμαι.
Tα αυτιά μου τρέχουν αίμα από τα ανθρώπινα λόγια που άκουσαν.
Ούτε ζωή, ούτε θάνατος. Αιχμάλωτη κάπου στη μέση.
Το έγκλημα έχει ολοκληρωθεί, η αυτοκτονία επαναλαμβάνεται κάθε βράδυ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)